تولید کنندگان قطعات پلاستیکی

سازندگان قطعات پلاستیکی از اشکال مختلفی از قالب گیری تزریقی استفاده می کنند، از جمله موارد زیر:

1. روش قالب گیری ثانویه

همانطور که گفته شد، این روش شامل دو مرحله است: ابتدا ایجاد حلقه پشمی و سپس تشکیل لوله نخ. در حالی که فرآیند تولید قالب را ساده می کند، ضایعات پلاستیکی قابل توجه یک نقطه ضعف قابل توجه است.

2. روش قالب گیری یک بار

این روش را می توان بیشتر به دو نوع تقسیم کرد:

(1) قرار دادن روش هسته سوراخ اسپیندل
در این روش، لوله نخ در ابتدا بر روی دستگاه قالب‌گیری تزریق می‌شود و پس از پردازش پس از آن، هسته سوراخ دوکی ساخته شده از باکلیت یا رزین‌های دیگر وارد می‌شود. این روش نیازمند فناوری پردازش قالب بالایی است و شامل یک فرآیند پیچیده با انواع تجهیزات پردازش و مراحل اضافی پس از پردازش است. اگرچه این روش منجر به عدم یکپارچگی در لوله می شود، اما معمولاً به سرعت عبور دامنه بالاتری می رسد.

(2) روش قالب گیری انتگرال لوله
این روش امکان تزریق کامل لوله قالب گیری شده را در یک مرحله فراهم می کند. پس از آن، تنها دروازه باید بریده شود، همراه با حداقل کار تعمیر. این روش به فناوری های پیشرفته ساخت قالب و قالب گیری تزریقی به همراه انواع تجهیزات پردازش نیاز دارد. در حالی که بهبود سرعت عبور دامنه چالش برانگیز است، لوله تولید شده یکپارچه است و به مراحل پردازش کمتری نیاز دارد.

نتیجه گیری

به طور خلاصه، سازندگان قطعات پلاستیکی می توانند بر اساس نیازهای تولید و اهداف کارایی خود، از روش های مختلف قالب گیری تزریقی انتخاب کنند. روش قالب‌گیری ثانویه سادگی را ارائه می‌دهد، در حالی که روش قالب‌گیری یکباره گزینه‌هایی را برای یکپارچگی افزایش یافته و مراحل پردازش کاهش می‌دهد. هر روش مزایا و محدودیت‌های خود را دارد، بنابراین تولیدکنندگان انتخاب مناسب‌ترین رویکرد را برای کاربردهای خاص خود ضروری می‌سازند.